Η πρώτη επίσκεψη στον ορθοδοντικό
Ο ασθενής καλό είναι να επισκέπτεται το ιατρείο στην ηλικία των 7 ετών. Εάν υπάρχει ήδη ή αναπτύσσεται κάποιο ορθοδοντικό πρόβλημα ο ορθοδοντικός θα ενημερώσει τους γονείς για το είδος του προβλήματος, τον κατάλληλο χρόνο έναρξης της θεραπείας και τη διάρκειά της. Ορισμένα προβλήματα όπως η πρόωρη απόπτωση των νεογιλών δοντιών, ο παρατεταμένος θηλασμός του δακτύλου, οι δυσκολίες στην ανατολή των δοντιών, η προώθηση της γλώσσας κατά την κατάποση, ο προγναθισμός της κάτω γνάθου κλπ αντιμετωπίζονται σε αυτή την ηλικία.
Εάν το παιδί είναι μικρότερο και παρατηρήσετε κάτι που δεν σας αρέσει ή σας προβληματίζει δεν είναι απαραίτητο να περιμένετε να φτάσει την ανωτέρω ηλικία. Η σύσταση είναι να απευθύνεστε στον ορθοδοντικό μόλις παρατηρήσετε κάποιο πρόβλημα.
Προορθοδοντική θεραπεία (προληπτική ορθοδοντική για θεραπεία μυοσκελετικών έξεων)
Η θεραπεία των μυολειτουργικών έξεων αποτελεί ένα οικονομικό, προορθοδοντικό πρόγραμμα για τη διόρθωση των έξεων των μαλακών ιστών στα παιδιά, η οποία μπορεί να ξεκινήσει σε μικρή ηλικία. Δείτε τις ενδείξεις για προορθοδοντική θεραπεία και αναλυτικές πληροφορίες εδώ.
Κατασταλτική ορθοδοντική θεραπεία (7-9 ετών)
Οι ανωμαλίες σύγκλεισης δεν αφορούν μόνο τα δόντια αλλά πολλές φορές όλο το στοματογναθικό σύστημα και συνεπώς και το πρόσωπο.
Ορισμένα προβλήματα που επηρεάζουν την αύξηση του προσώπου, όπως οι ασυμμετρίες ή ο προγναθισμός της κάτω γνάθου θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όσο το δυνατόν πιο νωρίς γιατί το αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πιο σταθερό ενώ σε άλλες χρειαζόμαστε όλη την αύξηση για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Άλλα προβλήματα, όπως η αυξημένη οριζόντια πρόταξη (τα δόντια «πετούν» μπροστά) προδιαθέτουν σε κατάγματα των προσθίων δοντιών σε περίπτωση ατυχήματος.
Επανορθωτική ορθοδοντική θεραπεία
Οι περισσότερες ορθοδοντικές θεραπείες αρχίζουν στην ηλικία των 9-14 ετών. Εξαρτάται βέβαια από το είδος του προβλήματος. Σαν γενικός κανόνας η θεραπεία αρχίζει πιο γρήγορα σε αυτούς που αλλάζουν πιο γρήγορα τα δόντια, στα κορίτσια γιατί η αύξησή τους ολοκληρώνεται συνήθως πιο νωρίς αλλά και σε αυτούς που η αύξηση τελειώνει πιο νωρίς αν το πρόβλημα είναι σκελετικό.
Δεν είναι σπάνιο να δούμε ένα παιδί 9 ετών να έχει αλλάξει όλα του τα δόντια και ένα παιδί 14 ετών να έχει ακόμα παιδικά δόντια. Για τον λόγο αυτό δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ηλικία έναρξης της ορθοδοντικής θεραπείας. Αυτή καλό είναι να αρχίζει στο τέλος του μικτού φραγμού, δηλαδή όταν τα τελευταία οπίσθια παιδικά δόντια αλλάζουν. Τα οπίσθια μόνιμα δόντια (προγόμφιοι) έχουν μικρότερο εύρος (είναι δηλαδή μικρότερα) από τα αντίστοιχα νεογιλά. Σε ένα οδοντικό πρόβλημα, εάν η διάγνωση είναι ότι η θεραπεία μπορεί να γίνει χωρίς εξαγωγές, ο ορθοδοντικός μπορεί να αρχίσει νωρίτερα τη θεραπεία για να εκμεταλλευτεί τη διαφορά εύρους και να διορθώσει συνωστισμούς ή να επιτύχει καλύτερη σχέση των οδοντικών φραγμών.
Εάν το πρόβλημα είναι σκελετικό για να επιλυθεί σωστά θα πρέπει να υπάρχει αρκετή αύξηση. Συνήθως μετά την έμμηνο ρύση, η οποία μερικές φορές στα κορίτσια συμβαίνει νωρίς, έχει ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εάν το πρόβλημα είναι σοβαρό, αυξάνονται οι πιθανότητες θεραπείας με εξαγωγές μόνιμων δοντιών. Αλλά και στα αγόρια υπάρχει διαφορά στην ωρίμανση του σκελετού και στην υπολειπόμενη αύξηση.
Δεν ευσταθεί επομένως η άποψη ότι η θεραπεία πρέπει να αρχίζει μετά την ανατολή όλων των δοντιών στο οδοντικό φραγμό. Ας αποφασίσει ο ορθοδοντικός σε συνεργασία με την οικογένεια του ασθενή για τον χρόνο έναρξής της.
Ενημερωθείτε!
Θέλετε να μάθετε ποια είναι η ενδεδειγμένη μέθοδος για εσάς; Επικοινωνήστε μαζί μας τηλεφωνικά ή με email ή κλείστε μία δωρεάν συμβουλευτική συνεδρία εδώ.
