Η πρώτη επίσκεψη του παιδιού στον ορθοδοντικό

Ο ασθενής καλό είναι να επισκέπτεται το ιατρείο στην ηλικία των 7 ετών. Εάν υπάρχει ήδη ή αναπτύσσεται κάποιο ορθοδοντικό πρόβλημα ο ορθοδοντικός θα ενημερώσει τους γονείς για το είδος του προβλήματος, τον κατάλληλο χρόνο έναρξης της θεραπείας και τη διάρκειά της. Ορισμένα προβλήματα όπως η πρόωρη απόπτωση των νεογιλών δοντιών, ο παρατεταμένος θηλασμός του δακτύλου, οι δυσκολίες στην ανατολή των δοντιών, η προώθηση της γλώσσας κατά την κατάποση, ο προγναθισμός της κάτω γνάθου κλπ αντιμετωπίζονται σε αυτή την ηλικία.

Εάν το παιδί είναι μικρότερο και παρατηρήσετε κάτι που δεν σας αρέσει ή σας προβληματίζει δεν είναι απαραίτητο να περιμένετε να φτάσει την ανωτέρω ηλικία.

Η σύσταση είναι να απευθύνεστε στον ορθοδοντικό μόλις παρατηρήσετε κάποιο πρόβλημα.

Τα είδη της ορθοδοντικής θεραπείας

Η ορθοδοντική θεραπεία μπορεί να είναι προληπτική, κατασταλτική, επανορθωτική ή υποστηρικτική.

• Προληπτική ορθοδοντική θεραπεία
  Αφορά κυρίως περιπτώσεις πρόωρης απώλειας νεογιλών δοντιών, διαφόρων έξεων (παρατεταμένος θηλασμός του δακτύλου, προώθηση της γλώσσας), προβλημάτων ανατολής των δοντιών κλπ. Η διάρκεια της θεραπείας είναι συνήθως μικρή.
• Κατασταλτική ορθοδοντική θεραπεία
  Σκοπός της είναι η καταστολή ενός προβλήματος το οποίο έχει εμφανιστεί και βρίσκεται ακόμα σε ήπια μορφή. Απευθύνεται κυρίως σε ασθενείς με σκελετικά, προβλήματα που ο ορθοδοντικός κρίνει ότι είναι καλύτερο να αντιμετωπιστούν σε αυτό το στάδιο.
• Επανορθωτική ορθοδοντική θεραπεία Είναι η κλασική ορθοδοντική θεραπεία η οποία εφαρμόζεται σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες.
• Υποστηρικτική ορθοδοντική θεραπεία Σε αυτή την περίπτωση ο ορθοδοντικός συνεργάζεται με άλλους γενικούς ή ειδικούς οδοντίατρους για συγκεκριμένο σκοπό πχ. την εμβύθιση ή τη μετακίνηση συγκεκριμένων δοντιών για να καταστεί δυνατή η τοποθέτηση μιας προσθετικής εργασίας από τον οδοντίατρο.

Η ηλικία έναρξης της θεραπείας για τα παιδιά

Η ηλικία έναρξης της θεραπείας εξαρτάται από το είδος του προβλήματος, την οδοντική και την οστική ηλικία του παιδιού. Άλλα παιδιά αλλάζουν γρήγορα τα δόντια, άλλα πιο αργά. Η οστική ηλικία, δείκτης της ωρίμανσης του σκελετού, και επομένως της υπολειπόμενης αύξησης του προσώπου διαφέρει όχι μόνο μεταξύ των δύο φύλων αλλά και σε άτομα του ίδιου φύλου.

Προορθοδοντική θεραπεία

Ο πιο κατάλληλος χρόνος για την έναρξή της είναι όταν ασθενής βρίσκεται σε περίοδο αύξησης και τα πρώτα μόνιμα δόντια έχουν εμφανιστεί στη στοματική κοιλότητα. Εάν επιβλαβείς έξεις διαπιστωθούν σε νεώτερη ηλικία από τα 7 έτη, καλό είναι η θεραπεία να αρχίζει αμέσως. Διαβάστε αναλυτικά για την προορθοδοντική θεραπεία εδώ.

Κατασταλτική ορθοδοντική θεραπεία (7-9 ετών)

Οι ανωμαλίες σύγκλεισης δεν αφορούν μόνο τα δόντια αλλά πολλές φορές όλο το στοματογναθικό σύστημα και συνεπώς και το πρόσωπο.

Ορισμένα προβλήματα που επηρεάζουν την αύξηση του προσώπου, όπως οι ασυμμετρίες ή ο προγναθισμός της κάτω γνάθου θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όσο το δυνατόν πιο νωρίς γιατί το αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πιο σταθερό ενώ σε άλλες χρειαζόμαστε όλη την αύξηση για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Άλλα προβλήματα, όπως η αυξημένη οριζόντια πρόταξη (τα δόντια «πετούν» μπροστά) προδιαθέτουν σε κατάγματα των προσθίων δοντιών σε περίπτωση ατυχήματος.

Επανορθωτική ορθοδοντική θεραπεία (9-14 ετών)

Οι περισσότερες ορθοδοντικές θεραπείες αρχίζουν στην ηλικία των 9-14 ετών. Εξαρτάται βέβαια από το είδος του προβλήματος. Ως γενικός κανόνας η θεραπεία αρχίζει πιο γρήγορα σε αυτούς που αλλάζουν πιο γρήγορα τα δόντια, στα κορίτσια γιατί η αύξησή τους ολοκληρώνεται συνήθως πιο νωρίς αλλά και σε αυτούς που η αύξηση τελειώνει πιο νωρίς αν το πρόβλημα είναι σκελετικό.

Δεν είναι σπάνιο να δούμε ένα παιδί 9 ετών να έχει αλλάξει όλα του τα δόντια και ένα παιδί 14 ετών να έχει ακόμα παιδικά δόντια. Για τον λόγο αυτό δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ηλικία έναρξης της ορθοδοντικής θεραπείας.

Η θεραπεία καλό είναι να αρχίζει στο τέλος του μικτού φραγμού, δηλαδή όταν τα τελευταία οπίσθια παιδικά δόντια αλλάζουν. Τα οπίσθια μόνιμα δόντια (προγόμφιοι) έχουν μικρότερο εύρος (είναι δηλαδή μικρότερα) από τα αντίστοιχα νεογιλά. Σε ένα οδοντικό πρόβλημα, εάν η διάγνωση είναι ότι η θεραπεία μπορεί να γίνει χωρίς εξαγωγές, ο ορθοδοντικός μπορεί να αρχίσει νωρίτερα τη θεραπεία για να εκμεταλλευτεί τη διαφορά εύρους και να διορθώσει συνωστισμούς ή να επιτύχει καλύτερη σχέση των οδοντικών φραγμών.

Εάν το πρόβλημα είναι σκελετικό για να επιλυθεί σωστά θα πρέπει να υπάρχει αρκετή αύξηση. Συνήθως μετά την έμμηνο ρύση, η οποία μερικές φορές στα κορίτσια συμβαίνει νωρίς, έχει ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εάν το πρόβλημα είναι σοβαρό, αυξάνονται οι πιθανότητες θεραπείας με εξαγωγές μόνιμων δοντιών. Αλλά και στα αγόρια υπάρχει διαφορά στην ωρίμανση του σκελετού και στην υπολειπόμενη αύξηση.

Δεν ευσταθεί επομένως η άποψη ότι η θεραπεία πρέπει να αρχίζει μετά την ανατολή όλων των δοντιών στο οδοντικό φραγμό. Ας αποφασίσει ο ορθοδοντικός σε συνεργασία με την οικογένεια του ασθενή για τον χρόνο έναρξής της.

---

Ηλικία έναρξης της θεραπείας στους ενήλικες

Όσον αφορά τους ενήλικες η καλύτερη ηλικία έναρξης ορθοδοντικής θεραπείας είναι η χθεσινή ημέρα. Η ορθοδοντική ενηλίκων γίνεται όλο και πιο δημοφιλής σήμερα μετά την εμφάνιση των διαφανών ναρθήκων. Οι λόγοι είναι απλοί. Πρώτον, αν δεν είστε ικανοποιημένοι με την εμφάνιση των δοντιών σήμερα δεν θα είστε και αύριο. Δεύτερον τα ορθοδοντικά προβλήματα ποτέ δεν βελτιώνονται και συνήθως επιδεινώνονται με την ηλικία. Τρίτον, η ορθοδοντική θεραπεία γίνεται πιο περίπλοκη με την ηλικία καθώς εμφανίζονται οδοντικά, περιοδοντικά ή άλλα προβλήματα υγείας και χρειάζεται συνεργασία με άλλους ιατρούς ή οδοντίατρους όπως περιοδοντολόγους. Παρόλα αυτά δεν υπάρχει ανώτατο όριο όσον αφορά την ηλικία έναρξης μιας ορθοδοντικής θεραπείας.

Συνεργαζόμαστε επίσης με άλλους γενικούς ή ειδικούς οδοντίατρους για μια τοπική θεραπεία για συγκεκριμένο σκοπό πχ. την εμβύθιση ή τη μετακίνηση συγκεκριμένων δοντιών για να καταστεί δυνατή η τοποθέτηση μιας προσθετικής εργασίας από τον οδοντίατρο.